Elips biçiminde bir yürüyüş yolunda, civarda oturanlarla birlikte yürüyüş yaparken sergilediğimiz görüntüye uzaktan bakıyorum ve beni bir gülme tutuyor. İstisnasız hepimiz bir yere yetişircesine hızlı hızlı yürüyoruz, terliyoruz, o elips biçimindeki yolu on tur yürümek için enerji harcıyoruz ve yaptığımız işi ciddiye alıyoruz; çünkü sağlıklı yaşamak, formda kalmak gibi hedeflerimiz…

Çocuk, oynamak için her şeyi kullanabilir. Tencere ve kepçeden davul, sopadan at, su şişesinden araba yapması gibi eşyaları hayal gücüyle eğip büker, oyun bittikten sonra da şişenin şişeye, sopanın sopaya, tencerenin tencereye dönüşmesine izin verir. Oyun bitiminde şişe araba olarak kalmaz.(1) …

Gattaca, Andrew Niccol’un hem senaristi hem de yönetmeni olduğu bir bilim kurgu filmi. 1997 yılı çıkışlı, başrollerini Ethan Hawke, Uma Thurman ve Jude Law’ın paylaştığı bir film, 1997'de Akademi Ödülleri’nde En İyi Sanat Yönetmenliği dalına Oscar Ödülüne aday olmuş. Pek de uzak olmayan bir gelecekte diyerek başlayan film 1997 yılında…

Umuda dönüp diyorum ki, deli olma. Umut bana dönüp diyor ki normal olma. Zulüm kaybolmaktır. Allah bizi kaybetmez. İlmihaller koydular önümüze. Biçim biçim biçtik inancımızı. Neyden korkacağımızı öğrendik. Soruları sınadık bu sorulur mu diye. Dondurucuda sakladığımız sorular vardı, yuttuğumuz itirazlar. Ahireti olmayan bir dünyaya inanmıyorum. İlmihaller koydular önümüze. Anladık. Oysa…

“Mutlu olmak için kimseden bir şey beklemeyin. Beklentilerinizi sıfıra indirin. Kimseden bir şey beklememek harikadır. Beklentilerini bitirirsen rahata eresin.” Beklentilerimizden vazgeçmek istiyor ama bir şeyler beklemeden de yapamıyoruz. Bu konuda kafamız karışık gibi. Sorun belki de beklentilerimizde değil, beklentilerimizin karşılanmasını istediğimiz ilişkilerimizde. Beklentilerimizi karşılamayan ilişkilerimizi düzenleme konusunda sorumluluktan kaçıyorsak, beklenti…

Dinlemek için: https://open.spotify.com/episode/1N0vzcbdcALoR9FSAgvDMi?si=_b39LF1yRVanaykaLQ3n7w Terzi kendi söküğünü dikemez. Dikse, terzi olamaz. Sadece esnaf olur, ticaret yapar. Önce kendimize iyi gelmek, kendi söküğümüzü dikmek, kendimizi geçindirmek, doyurmak, mutlu etmek gibi telkinleri ne kadar kabul edersek edelim, hayatın kabul etmediği ve insanın duvara toslamasıyla sonuçlanan bazı formüller var. Sentetik formüller, zihinlerimizce pek sevilmiş…

İnsan zihnini, beynini bilgisayara benzetmek harika bir mecazmış. Çok rahatlatıcı. Ara yüzün arkasında kodlar akıyor, donuyor, mavi ekran veriyor, falan. Bilgisayar sıfırlarla ve birlerle zikir çekip duruyor. Çocukken işittiğim binlerce söz de benim zikrim olmuş. Farkında değilim tabi. Bir çocuğun kâbusları kadar korkutucuymuş. Bilincin kapalı dedi doktor. Sen ne dedin? …

Bir fizikçi, bir yazar ve bir tiyatrocunun muhabbetini izliyordum. Videonun daha başında, tiyatrocunun çok iyi odaklanabildiğini söylemesi üzerine videoyu durdurdum. Hala içimde kendimle bu konuyu konuşuyorum. Çalışırken bölünmekten hoşlanmayız. Bir kitabı okurken zırt pırt birinin bana soru sorması hoşuma gitmez. Enerjim çalınıyormuş gibi gelir. Fakat dünya bir şeylerin, birilerinin bölünmesiyle…